فرشی به رنگ لبخند مردم این دیار.
به وسعت چار دیواری دل همه ی شما.
بافته ی ذهن و ذوق همین بچه ها.
فرشی از جنس خاک برای همین مردم خاکی همین مردم ساده ی هرمزگان.
به رنگ افسانه ها شان و شادی ها شان و غصه هاشان.
با نقشی ازعشق تو
امید من
زندگی ما
پهن می شود فرشی زیر مقدم همه ی آن هایی که هیچ فرش قرمزی را به چشم ندیده اند
وتا دیده اند غارتگر دیده اند
که اگرآن پرتغالی ها به بردن مرواریدهای سفیدمی آمدند و این پرتقالی ها به بردن خاک سرخ.
سه شنبه
از آینه این دریا که بگذری.
هرا ها برایتان دست تکان می دهند و عروس های دریایی به استقبال شما می آیند.
به هرمز بیایید به تماشا.به مهمانی بی بی گل.
فرش خاکی هرمز هدیه ی است به یاد ماندنی پیشکش به همه ی مردم هرمزگان.
بر چنین خاک بافته ای از تار اندیشه و پود هنر باید سر نهاد و بوسه زد.
به چشم خلق عزیز جهان شود حافظ که بر در تو نهد روی مسکنت بر خاک