لاتیدان

صدایی می آید...

پیامک:

جوایزبانک صادرات اعلام شد:

3000میلیاردتومان برای یک نفر

یک بیلاخ برای 70میلیون نفر!!

...

برای اولین بار یک پیامک را به عنوان متن می گذارم.نه این که این پیامک را نشنیده یا نخوانده اید.نه این که موضوع اش بسیار جذاب و جالب و تازه است ونه به هزار دلیل دیگر.فقط به این دلیل که فرستنده اش یکی از دوستان به شدت اصول گرای جوان و دوآتشه و افراطی و ... است .

برای اولین بار نه به خود اصل سخن که به گوینده سخن توجه کنید

صدایی نمی شنوید؟

صدای بریدن...

بریدن یک نسل وقتی که حس کند مضحکه و مسخره دیگرانی بوده که به آن چه می گویند هیچ ایمانی نداشته و ندارند وقتی بداند به او و ایمان اش خیانت شده...

وخدا می داند که نسلی که فکر کند بازیچه بوده و نردبان ترقی و غارتگری دیگران شده بعد از بیدار شدن از خواب کهف این چند ساله چه بر سر مسببان خواهد آورد.به یاد بیاورید دانشجویان تند رویی که مرحوم بازرگان را با زشت ترین تهمت ها خانه نشین کردند چند سال بعد که فهمیدند جاده صاف کن دیگران بوده اند چه رفتاری از خود نشان دادند.ایران سرزمین تکرار هاست.

محمد ذاکری 1390/07/11 ساعت 14:14

نظرات 10 + ارسال نظر

نشیمو 1390/07/11 ساعت 14:27 http://kalepook.blogsky.com

عکس: نیس...بهشتوو ب بهای ی ادم از دست دادی!
( یک فش مودبانه..باور کن!)

محسن 1390/07/11 ساعت 14:47

بله
تا بوده همین بوده
توده های فقیر و عوام و زود باور همیشه عمله دیگران بوده اند
جاده صاف کن ظالمان و غارت گران
60هزار نفری هم که به کربلا امدند مشتی مستضعف بودند که از بریدن انگشت و غارت انگشتری هم راضی بودند حق است که فقر ایمان و اخلاق را از ادمی می گیرد

جواد 1390/07/11 ساعت 14:55

خبر امد خبری در راه است
این اول اش است
سیاست هیچ وقت پدر و مادر نداشته بی چاره ان هایی که گول می خورند
من اعتراف می کنم که یکی از همین خیل عوام بوده ام
الهی العفو...
اگر زمینه ساز ستم و تجاوز و غارت بوده ام

piskedel6 1390/07/11 ساعت 16:08 http://piskedel6.blogsky.com

دکترمحمودرئوفی درمقاله ۱۱مهرروزنامه ندای هرمزگان بمطالب محافظه کارانه ای رادرخصوص اختلاس اخیراشاره...........................................

بنیامین 1390/07/11 ساعت 19:50 http://benmedia.blogfa.com

سلام
شما می دونستید بندرعباس کارخانه ظروف ملامین داشته؟
پس اینو بخونید

محسن2 1390/07/11 ساعت 19:50

و جوامع در حال توسعه(جهان سوم) پیشرفت نمی کنند و تنها از گرده ای به گرده دیگر می شوند....
شاملو

ابراهیم 1390/07/11 ساعت 19:53

سلام

نگران نباش برادر
از روز ازل بوده چنان افرادی و چنین افرادی نیز! و مطمئن باش تا روز ابد خواهد بود این داستان!

محمدآراسته 1390/07/12 ساعت 08:02 http://m-arasteh.blogfa.com/

سلام خدمت استادذاکری وتشکرازاطلاع رسانی خوب

BeH NaM 1390/07/14 ساعت 13:40

ایران سرزمین این جوانان نیست!

دبیری رضا 1390/09/01 ساعت 21:38

درباره ی مجموعه داری ایرانی

در روزگاری که گردآوری آثار فرهنگی ـ تاریخی با جمع آوری عتیقه برای فروش و ثروت اندوزی برابر شده است ، در حق مجموعه داری بایدجفا شود، تصور از این موضوع به انحراف رود و حق مجموعه داران راستین و اصیل آنگونه که شایسته است ادا نشود ، تصویری کاذب در ذهن عموم نا آشنا با این امر جای گیرد.
اما بزرگواری این اهالی راستین فرهنگ و هنر ـ مجموعه داران ـ است که سکوت پیشه نمایند و به باور خود عمل کنند و اینگونه با رفتار خود اثری بر جای می گذارند که بهترین تعریف از آنهاست.
جفای ترین جفا از سوی دلالانی است که قبای این فرهیختگان را به کذب بر تن می نمایند و خود را چون آنان می نمایانند در حالی که حکایت مجموعه داری و مجموعه داران چیزی دیگریست، حکایتی که تازه از راه نرسیده است و مربوط به تاریخ ، فرهنگ و هنر این مرز و بوم است، حکایتی که با این فرهنگ پیش آمده و همراه آن بوده است، با تـورق برگهای تاریخ این مرز و بوم می توانیم پنهان و عیان در کنار هنرمندان شاهد حضور حامیان و نگاهبانان فرهنگ و هنر باشیم. اگر امروز شاهد گنجینه ای غنی از میراث هنری هستیم همه مدیون دلسوزان و عاشقانی است که در برابر تطاول ها و چپاول ها دست در کار گردآوری و نگهداری آثار هنری و فرهنگی شده اند. کسانی که از سر ذوق و تعلیم بزرگان قدر هنر را دانسته اند و عمر و سرمایه خود را در این راه نهاده انـــــــــد، نه برای ثروت اندوزی و هنر فروشی که برای صیانت از خانه و فرهنگ پدری شان. اینگونه است که با اندک نگاهی به گذشته درمی یابیم که در کنار کتابخانه ها و عمارت های حکومتــــــــــــــی، خانه های فرهیختگان ایرانی آکنده از هنرهای بسیاری بوده است و شاید از همین روست که زندگی آنان آمیخته ای از هنر و ادب بوده . حتی می توان شاهد کاربردی بودن بسیاری از هنرهای گذشته نیز بود.
اگر بخواهیم تاریخ صحیح و کامل هنر ایرانی را بنگاریم ، باید به جستجو در آثار گمنام و مانده در خانه ها و مجموعه های خصوصی بپردازیم، آثاری که از دل برآمده و بر دل نشسته.
در روزگاری که کمتر از خانه های انباشته از هنر و مجموعه های خصوصی هنری نشانی مانده و سنت گردآوری و حمایت از هنر ، از یاد رفته ، مایه تفاخر و سربلندی ست که هنوز فرهیختگانی چون بانو عزتملک ملک در بین ما هستند که به حفظ و تداوم سنت پدر می پردازند.
کسی که در دامان پدری از اهالی فرهنگ و آشنا با ادب و هنر، بالیده است ، پدری که خود از جوانی دلبسته کتاب و آثار تاریخی ـ فرهنگی بود . پدری که سراسر عمر و سرمایه خود را ، به راه فرهنگ نهاد و نتیجه اش کتابخانه و موزه ی ملی ملک شد. از همین رو بود که فرزندان چون شاگردانی، شاهد کار و درس پدر بودند، کار و درسی که سنت دیرینه فرهیختگان این مرز و بوم بود و دختران حاج حسین آقا ملک که بخشی از عمر خود را در موزه و کتابخانه گذراندند ، از پدر هم شوق و دانشِ گردآوری را و، هم گذشت و دهش را آموختند.
خاندان ملک از زمره مجموعه داران اصیل، آگاه و دلبسته ای هستند که نه از سر تفنن و تملک بلکه از سر دانش و دلسوزی دست به کار گردآوری نمود های هنر و تاریخ شده اند. نشان این مدعا را همین بس ،که سرمایه سالیان عمر بلند خود را در سبد اخلاص تقدیم مردم نمودنده اند تا همگان از آن بهره ببرند.
اگر پدر، حاج حسین آقا ملک ، دیروز با مجموعه خود پایه گذار یکی از نخستین موزه های همگانی ــ وقفی کشور شد ، فرزند بزرگ او نیز به گونه ای دیگر ، پوینده همین راه است. اویی که بسیاری از آثار نادیده را نه تنها از گوشه و کنار کشور، که حتی بازمانده گنجینه های به تاراج رفتــــه را ، از دور دست دور،گرد می آورد و به مردم تقدیم می نماید.
در مجموعه عزتملک ملک می توان آثاری گوناگون و شاخص را مشاهده کرد. اگـــــر واسطه گران آثار تاریخی ـ هنری صرفاً به دنبال نام های آشنا و مشهور در عالم هنری هستند، مجموعه داران اصیل اما ، نه در پی نام که دل در سودای خود هنردارند و در چشم آنان ،خود اثر ارزشمند است ، از اینرو تاریخ واقعی و کامل هنر ایران را با روایت مجموعه داران و موزه ها باید نوشت چراکه بسیاری از نام ها و آثار شاخص در نهانخانه برخی مجموعه های خصوصی پنهان مانده است و تاریخ نگاران بدون آگاهی از این شاخص ها و حلقه های مفقوده به تکرار مکررها می پردازند.
چه خوب است که مجموعه داران ، بسان بانو عزتملک ملک در کنار گردآوری بـــــه امرعمومی کردن آثار نیز بپردازند یا به موزه ها بسپارند و یا در دست به کار ایجاد موزه هاشوند، اگرچه مجموعه داران نیاز به موزه ندارند ،که خود موزه اند و موزه ساز. برای دانش موزه داری چه افتخاری ست ، داشتن چنین پدران و مادرانی.
مجموعه آثار اهدایی بانو عزتملک ملک در سال 1390 دارای ویژگی های مجموعه های تاریخی ـ هنری ایرانی است این مجموعه دارای تنوع موضوعی و قالبی است. بسیاری از آثار آن ارزش کاربردی داشته و نشانگر حضور هنر ایرانی در زندگی و خانه ایرانی است، برخی از آنهــــا به سفارش تولید شده و نام حامیان ، که همان سفارش دهندگان هستند را می توان در دل آثار مشاهده کرد.
این مجموعه تنها دارای یک گرایش موضوعی و قالبی نیست ، چراکه ذوق مجموعه دار همچون ذوق ایرانی ، به گوشه های مختلف آسمان ِهنر سرک کشیده . از سوی دیگر وظیفه خــــود دانسته است که هرچه را که می یابد گرد آورد و از دست تطاول روزگار دور نگه دارد. اگر چه نام های آشنایی و مشهور در این مجموعه کم نیستند ، از نام های کمتر شناخته شده و یا آثار بی نام نیز عاری نیست ، که این خود نشان از ارزش آثار و زمینه ای برای پژوهش و تکمیل آگاهی از گوشه های ناشناخته هنر ایرانی دارند. در کنار آثار هنری ، وجود اسناد و فرامین موجود در این مجموعه نیز بخش دیگریست که هم امکان روایت تاریخی دارد و هم زمینه ای ست برای مطالعه و پژوهش.
این مجموعه متنوع در کنار هم فضایی ، چون یک خانه باشکوه ایرانی را جلوه گر می سازد که در هر اتاق و بر هر دیوار و هر طاقچه آن ، آثاری زیبا و پر از داستان قرار گرفته است و می توان با گردش در این خانه روح زیباجو و دانش پژوه صاحبان این خانـــــه را مشاهده کرد. خانه ای ایرانی که از آن همه ایرانیان است. کاری که یک مجموعه دار می کند صیانت از این خانه است و بانو عزتملک ملک به برکت آموخته های خویش نمادی است از مجموعه داری ایرانی.
اینک بانو ملک درب این خانه را به روی همه مشتاقان گشوده ، تا نمایش گر بخشی از نادیده های هنر و تاریخ ایران و هم بیان گر علایق ایشان باشند. مجموعه ای که اینک به یُمن لطف ایشان ، بخش ی تازه از کتابخانه و موزه ی ملی ملک است.