این آمار طبیعی است

سال گذشته نمایشگاه بین المللی کتاب تهران بااعلام آمار ۴ میلیون بیننده، از سوی مسوولین داخلی، پربیننده ترین نمایشگاه کتاب جهان لقب گرفت.(لینک)

امسال باز هم بنا به گزارش و آمار رسمی با ۵میلیون دیدارکننده یقینا آمار قبلی خود را شکسته است یعنی روزانه ۵۰۰هزار بیننده.(لینک)

با این حال  علی رغم ارائه این آمار و کسب چنین رکود هایی کم نظیری، باز هم در آمار جهانی  نمایشگاه کتاب آرژانتین با۱/۵میلیون بیننده در رتبه ی اول جهان شناخته می شود که ۳/۵میلیون بیننده نسبت به تهران کم دارد.

سوال:علت این تضاد  در رتبه بندی جهانی چیست؟

آیا آمار ارائه شده وجاهت علمی ندارد و جهانیان آن را قبول ندارند؟ یاعلت های دیگری در کار است؟

با این که چنین آماری از کشوری که سرانه مطالعه درآن بسیار اندک و چند دقیقه ای است وشمارگان چاپ کتاب ها به ۱۰۰۰جلد رسیده که حتی از تعداد کتابخانه هایش نیز کم تر است اما من این آمار را قبول دارم و حتی بیش تر از این را حدس می زدم و می پذیرم.

حقیقت این است که بسیاری از بینندگان چنین نمایشگاه ها و مراسم وحمافلی را نباید بینندگان تخصصی به حساب آورد.

در جامعه ای که تفریح، تعریف نشده است.

وفضای سالم و مطمئنی که بشود دست زن و بچه را گرفت وخانوادگی در آن حضور یافت چندان زیاد نیست.و کم ترین تلاش برای رفع خستگی روزانه ،هزینه بالایی رابر دوش آدمی می گذارد،حضور در چنین نمایشگاه هایی فرصت سالم ومغتنمی است که طبقات شهر نشین آن رابه راحتی از دست نمی دهند.

لذا دیدن خانواده هایی که نهار به دست در گوشه ای  دنج بر تکه ای چمن نشسته و رفت و آمد فرزندان شان به غرفه های مختلف کتاب های خارجی را تماشا می کردند وبعد از ظهرشان را نیزبا تماشای یکدیگر سر می کنند در این مراسم ها و نمایشگاه ها  چندان غریبه نیست. می خواهد نمکایشگاه بین المللی کتاب باشد می خواهد نمایشگاه سنگ و چینی آلات یا خودروهای سنگین!

اگر سال آینده این آمار به ۶میلیون و میزان متوسط مطالعه اما به ۵ دقیقه هم نرسید چندان تعجب نکنید.!