فرشته های بی بال

اگر از این آدمیان معمولی دلگیری.

اگر دلت برای خودت تنگ شده.

اگر از دروغ وریاکاری وتکبر و نامردی آدمیان اطراف ات و اطرافیان ات خسته ای.

 نه کوه می خواهد ونه باغ .نه دریامی خواهد ونه  سفر جنگل های شمال. دوخیابان آن طرف تر چهارکوچه آن ور تر.با چشمان آشنای شان منظرشمایند.

گویا سال هاست که شما را می شناسند.خنده ی آن هاخدایی ترین آفریده ی یک بشر است.در پس لبخند آن ها نه ترسی است ونه طمعی ونه ترفندی ونه دامی.

آن ها ازشما هیچ توقع ای ندارند حتی یک عروسک هزارتومانی.

با دیدن شما می خندند وبا آمدنتان خوشحال می شوند.

می خندند چون شما را دوست دارند بی دلیل هم دوست دارند واین اوج یک عشق انسانی است. آن ها زلال ترین عاطفه را دارند واز این لحاظ آن قدر پیشرفته اند که این روزها با خواندن خبرها باید به کسان دیگری عقب مانده ذهنی گفت!.

راستی چه کسی گفته فرشتگان در بهشت اند؟

نه حاج آقا تو خبرنداری شب خوش!!

فرشته ها همین جا هستند در همین شهر شما فقط از یاد نبرید قرار نیست که همه ی فرشته ها بال داشته باشند.

منتظرشمایند...زیارت قبول.