این مطلب راتمثیلی برای برخی واقعیت های این روزها می بینم بد نیست شما هم در خواندن و لذت بردنش شریک باشید
***
یه شب سه نفر اشتباهی دستگیر میشن و در نهایت ناباوری به اعدام روی صندلی الکتریکی محکوم میشن....
نوبتِ نفر اول میشه که بشینه روی صندلی. وقتی میشینه میگه : من توی دانشگاه , رشته الهیات خوندم و به قدرت بی پایان خدا اعتقاد دارم .... میدونم که خد...ا نمیذاره آدم بیگناه مجازات بشه ....
کلید برق رو میزنن ... ولی هیچ اتفاقی نمیفته ....
به بی گناهیش ایمان میارن و آزادش میکنن.
نفر دوم میشینه روی صندلی و میگه : من توی دانشگاه حقوق خوندم ....به عدالت ایمان دارم و میدونم واسه آدم بی گناه اتفاقی نمیفته ...
کلید برق رو میزنن و هیچ اتفاقی نمیفته ...
به بی گناهی اون هم ایمان میارن و آزادش میکنن .
نفر سوم میاد روی صندلی و میگه : من توی دانشگاه , رشته برق خوندم و به شما میگم که وقتی این دو تا کابل به هم وصل نباشن هیچ برقی وصل نمیشه به صندلی
خوب بقیه داستان هم مشخصه، مسوولین زندان مشکل رو میفهمن و موفق به اعدام فرد میشن
....
نتیجه: لازم نیست همیشه راه حل مشکلات رو جار بزنید!
این حکایت حال و روز اکنون ماست...
سلام بر استاد گرامی.واقعا زیبا واموزنده بود ممنون
درودبرشما
درود
حکایت دیوانه هوشیار کردن است..
لازم به تایید نیست
درود بر لاتیدان
فکر میکنم این جمله نیاز به اصلاح دارد:
بد نیست شما هم در خواندن و لذت بردنش شریک نباشید
"شریک باشید"
سپاس مطلب جالبی بود.
به چشم/اصلاح شد
عجب!
به نظر من باید کسی که رشته برق خونده رو مسول صندلی الکتریکی میکردن.کسی که حقوق خونده رو قاضی میکردن یا وکیل تا سه نفر اشتباهی دستگیر نشن. نفر سوم که الهیات خوده رو هم میفرستادن برای سلامتی جامعه دعا کنه تا هر کسی سر جای خودش باشه