یکم :پاک کردن صورت مساله شاید ساده ترین راه برای حل یک مساله به صورت موقت باشد ولی به یقین بهترین راه نیست. به خصوص اگر در حوزه ای چون آموزش و پرورش باشد که وظیفه ی اصلی اش آموزش دادن چگونگی حل مساله است.
رسانه های گفتاری و نوشتاری ما در کل این سال ها( و به صورت جزیی ترش در سال های اخیر) از هرگونه نقد و انتقاد تاثیر گذار خالی بوده است و مطبوعات و صداو سیما عملا به صورت یک طرفه ای فقط ویترینی برای نمایش افتتاح ها، کلنگ زدن ها،روبان قیچی کردن ها، رشد های سریع و نجومی،جلوافتادن از تمام ملت ها و...بوده است.
این البته شرایط ملی است و در سطح استانی اش نیز آن مطبوعات و رسانه های محلی ماندگارتر و موفق تر هستند که بر همین روش خنثی بودن عمل کنند و عملا خود را به بولتن عملکرد مدیران استانی تبدیل کنند و حتی از فروش و مزایده صفحه ی اول و تیتر نخست خود در خدمت مدیران دولتی دریغ نکنند مباداگرد انتقادی در حد یک تماس تلفنی بر دامن خدمت گذاران بنشیند.
اما پرسش اصلی هم چنان پابرجاست.
اگردر رسانه های رسمی داخل کشور نقد و انتقادی منتشر نشود عملا مشکلات برطرف شده و کشور گل و بلبل می شود؟
آیادر جهان جدید گیرم که توانستیم از شر مطبوعات و افراد منتقدرسمی خلاص شویم با خیل میلیونی ملت منتقد و رسانه های جهانی چه خواهیم کرد؟در روزگاری که با امکانات جدید در دنیای دیجیتال عملا هر فرد یک رسانه است.
دوم:
هفته ی گذشته فیلمی از یک دانش آموز هرمزگانی ازیکی از شبکه های ماهواره ای(تلوزیون من و تو) پخش می شود که هنوز هم می توان به راحتی آن را در فضای اینترنت دید.
این فیلم کوتاه که با یک موبایل ساده و توسط یک دانش آموز گرفته و فرستاده شده است کم تر از یک دقیقه بوده و موضوع اش نشان دادن وضع اسفناک دست شویی های دبیرستان شبانه روزی «کنچی» در شهرستان بستک بوده است.
حالا شما حدس بزنید که عکس العمل اولیه پس از پخش این فیلم انتقادی که بینندگان بسیاری هم داشته است چه بوده و مدیران دولتی چه گونه واکنش نشان داده اند؟
الف) رفع مشکل دست شویی های این مدرسه ی خاص در بستک در اولین فرصت
ب) تصمیم به حل تمام مشکلاتی از این دست در سطح تمام مدارس هرمزگان
ج) توبیخ مدیر این دبیرستان به علت بی مسوولیتی
د) توجیه همه مدیران آموزشی به عنایت خاص به مشکلات بهداشتی مدارس
***
شاید تعجب کنید ولی فعلا که اولین راه برای حل مساله در منطقه «کنچی» تلاش فوری، برای جمع آوری ماهواره ها از سقف خانه ها بوده است!!
بروید و خدا را شکر کنید که بچه ها را تا آخر سال از رفتن به مستراح منع نکرده اند
بروید شکر کنید
لطفا لینک زیر را بخوانید ، مخصوصا بند 2 :
http://www.janahonline.com/index.php?topic=2478.0
چنین نقدهای دلسوزانه ای درجای خود حرکتی مثبت و امید بخش است
زمانی در یکی از همین هفته نامه ای استانی مطلبی در مورد نقد و رساله مطبوعاتی و از این دست آرمان پردازی ها نوشتیم. البت معتقدیم آنچه به هر ارباب مطبوعات که حق دارند چنین باشند که شما نوشتید بعضی منبع ارتزاقشان همان چند صفحه است که داده اندش دست بازار!
معتقد هم نیستم فضا بسته است و گشایشی رخ نخواهد داد که بستن چشم و گوش مردم را نمی توان بست. حضرات دن کیشوت وار به جنگ جهان اطلاع رسانی رفته اند و به سان کبک سر در برف کرده اند.
داستان جدیدی نیست... اتفاقا آموزش و پرورش از این بابت محافظه کارترین مدیران را دارد، همیشه هم همینطور بوده تا تربیت مطلوب صورت بگیرد: می بینیم که باز هم شکست خورده اند!! وضعیت جامعه فرداتر از فریاد یک حقیقت است.
همین الان بروید ببینید توی اداره کل آموزش و پرورش چه خرج هایی کرده اند برای ساخت یک مسجد....
اصولا مدیریت در ایران از جز به کل است است از یه شهر کوچک مثل اردبیل یا ماکو شروع میکنند بعد میان تهران و بعد هم ایران حالا هم مدیریت جهان در چنین فضایی مدیر آن دبیرستان هم جو گیر شده از توالت مدرسه محل خدمتش شروع کرده تازه به کارش ابعاد جهانی و رسانه ای هم داده
برادر ذاکری مردم دارند زیر بار تورم له میشوند.شما چسپیدید به یه دستشویی.این مشکلات که از همون 30 سال پیش بود.
سلام
باسلام وعرض ادب خدمت استادذاکری وکاربران وبلاک لاتیدان
عیدسعیدقربان خدمت استادوخوانندگان تبریک می گویم انشاءالله همیشه سالم باشیدوتندرست ..
سپاس/برشما گرامی نیز فرخنده و شاد باد