نامه یک دانشجو به استادش در همین حوالی:
استاد من حتی کرایه آمدن به میناب را ندارم دیگه برم معرفی به استاد بگیرم؟به قران قسم به هزار بدبختی شهریه ام را جور کردم سرپرست هم ندارم خدا وابوالفضل کمکت کنه به خدا در بدترین شرایط زندگی می کنیم تورا به امام علی لااقل بهم 10بده.
سلام
چه راهکاری برای این مشکل وجود دارد. در طی این چند روز یعنی بعد از اعلان نمرات با چنین حکایاتی چه به صورت تلفنی، حضوری و پاورقی امتحان برخورد داشته ام. عدم توان پرداخت شهریه، به کما رفتن اعضای خانواده، بی سرپرست بودن بیماری هایی از قبیل سرطان و ....
اما سوال اساسی این است که ارزش گذاری علمی یا به عبارتی نمره، ربطی به چنین مولفه هایی دارد؟
متاسفانه در جامعه ی علمی ما هرکس به شیوه ای می خواهد به نمره مطلوب خود برسد: از طریق آشنا دوست تهدید تظاهر به مظلومیت و فقر ....
از بعد اقتصادی: شرمندگی/
چون ایران دومین تولید کننده نفت جهان واولین دارنده ذخایر گاز جهان است
از نظر علمی: عقب ماندگی/
چون وقتی با جعل وتقلب می شود تا حد وزارت رفت وکردان یکی از بیشماران بود چرا نباید لیسانس گرفت وبه استخدام دولت رفت!!
فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر فقر
من نمره نخواهم داد.خیلی سنگ دلم؟
نه آقا ایوب کار خوبی می کنید . در ضعف توان اقتصادی مردم بحثی نیست ولی این ترفند ها برای گرفتن نمره قدیمی شده